Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանը «Ֆեյսբուքի» իր էջում անդրադարձել է ՌԴ եւ ՀՀ ԳՇ պետերի հանդիպման ժամանակ արված հայտարարություններին․
«ՌԴ ԳՇ պետը Հայաստանի ԳՇ պետի հետ հանդիպմանը հայտարարում է, որ Հայաստանը Ռուսաստանի առանցքային դաշնակիցն ու գործընկերն է Կովկասում: Ստացվում է, որ Կովկասում պարտվել է Ռուսաստանի դաշնակիցն ու գործընկերը, կամ ՌԴ ԳՇ պետը, ինչպես եւ ռուսաստանցի մյուս բոլոր պաշտոնյաները, պարզապես կեղծում են եւ Հայաստանը ՌԴ քաղաքականության արեալում ոչ թե դաշնակից ու գործընկեր է, այլ ռեսուրս, հարկ եղած դեպքում՝ մանրադրամ:
Եթե այդ հայտարարությունը կեղծ չէ, ապա կնշանակի, որ Ռուսաստանն անկարող է պաշտպանել իր դաշնակցին, երբ նրա վրա գրոհում է դաշնակցի կարողությունը մի քանի անգամ գերազանցող ուժ:
Կամ, Ռուսաստանի ԳՇ պետը Հայաստանի մասին իր հայտարարությամբ անուղղակիորեն իր անհամաձայնությունն է հայտնում Կովկասում եւ Հայաստանի հանդեպ Ռուսաստանի վարած քաղաքականությանը, որի մշակմանը ձայն ունեն ոչ թե գեներալները, այլ տնտեսական շահեր ունեցող խմբերը:
Ինչի՞ հետ գործ ունենք: Միարժեք է մի բան, որ հայկական պետականությունը պետք է այսօր արդեն փորձի մտածել, թե ինչ է անելու վաղը, եթե Ռուսաստանի տնտեսական խմբերը որոշեն, որ նպատակահարմար է դիրքավորվել օրինակ ոչ թե Սյունիքում ու Ստեփանակերտում, այլ ասենք Գուդաուրիի լեռներում: Բայց, որպեսզի հայկական պետականությունը մտածի այդ մասին, պետք է ձեւավորվի այդ ուղղությամբ մտածելու միջավայր, ինչի ձեւավորմանն է, որ ամեն կերպ փորձ է անում խոչընդոտել այսօր վարվող ռուսական քաղաքականությունը: Մինչդեռ այդ միջավայրի հիմքը պետք է լինի շատ պարզ՝ Ռուսաստանը Կովկասում է ոչ թե հայ ժողովրդին փրկելու կամ լավություն անելու, այլ իր շահը պաշտպանելու համար: Իսկ Կովկասը այդ շահի շղթայում մի օղակ է, ոչ առանձին կառուցվածք, հետեւաբար Կովկասի առնչոությամբ դիտարկումները գնահատվում են շղթայի լայնության եւ երկարության համատեքստում:
Իսկ այդ համատեքստում ՌԴ վիճակը մեղմ ասած բարդ է իր համար առավել մոտ ու կենսական կետերում: Եվ որքան այդ վիճակը բարդ է, այդքան Հայաստանը ՌԴ քաղաքականության հարաբերակցությունում դիտվելու է ռեսուրս, ոչ թե դաշնակից:
Սրանք ուղեղային գրոհի ենթակա պարզ խնդիրներ են ցանկացած կենսունակ պետության ու հանրության համար, որոնք նաեւ հայ ժողովրդի առաջ են պատմականորեն, եւ որոնք պատմականորեն էլ պարզունակացվում են «ռուս»-«հակառուս» մանիպուլյացիայով, ինչի համար թանկ վճարում է Հայաստանը»,- գրել է քաղաքական մեկնաբանը։
