7 տարի առաջ ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը ադրբեջանական բանակը արցախաադրբեջանական շփման գծի գրեթե ամբողջ երկայնքով լայնամասշտաբ հարձակում էր սկսել: Առավել թեժ մարտեր էին ընթանում արցախա-ադրբեջանական շփման գծի հարավային և հյուսիսարևելյան ուղղություններում:
Ադրբեջանը իր առջեւ նպատակ էր դրել բլից կրիգով ճեղքել Արցախի պաշտպանական գիծը եւ մի քանի օրվա ընթացքում գրավել ամբողջ Արցախը:
Ադրբեջանական զինուժը կիրառում էր իր զինանոցում եղած ռազմական տեխնիկայի գրեթե բոլոր հնարավոր տեսակները, այդ թվում եւ անօդաչու թռչող սարքերը:
Չնայած մարտական գործողություններում ներգրավված մարդկային եւ զինտեխնիկայի զգալի ներուժին Ադրբեջանի Զինված ուժերին չհաջողվեց կատարել իր առջև դրված խնդիրը՝ դուրս գալ օպերատիվ խորություն և ռազմական ճանապարհով բեկում մտցնել Արցախյան հիմնախնդրի լուծման հարցում: Արցախի Պաշտպանության բանակին եւ հազարավոր կամավորներին հաջողվեց գրագետ պաշտպանողական և հակահարձակողական գործողություններ իրականացնել ինչի շնորհիվ հնարավոր եղավ կանգնեցնել թշնամու ռազմական մեքենան:
2016թ. Ապրիլյան մարտական գործողությունները 1994թ. մայիսին ձեռք բերված զինադադարից հետո ամենախոշորն էին: Տապալելով բլիցկրիգը Ադրբեջանը 4 օր տեւած ակտիվ ռազմական գործողություններից հետո համաձայնվեց հրադադար կնքել: Ապրիլի 5-ի կեսօրին Մոսկվայում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի գլխավոր շտաբի պետերը կրակի դադարեցման վերաբերյալ բանավոր պայմանավորվածություն ձեռք բերեցին:
Պատերազմն ավարտվեց, սակայն ապրիլյան քառօրյան բազմաթիվ հարցեր առաջացրեց,որոնք էլ հետագայում անկյունաքարային դարձան Արցախի հակամարտության կարգավորման համար եւ արդեն արդեն 2020 թվականին հանգեցրեցին ավելի լայնամասշտաբ պատերազմի իր ողբերգական հետեւանքներով:
Ապրիլյան քառտօրյա պատերազմի ընթացքում հայկական կողմը Արցախում կորցրեց մոտ 800 հա տարածք: Ըստ պաշտոնական տվյալի հայկական կողմից պատերազմի ընթացքում զոհվել է ավելի քան 100 զինծառայող: