Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բդալյանը անդրադարձել է ապրիլյան քառօրյա պատերազմի 5-րդ տարելիցին եւ գրել, որ հաղթանակն էլ, պարտությունն էլ՝ ռազմի դաշտում իհարկե շատ հստակ են, բայց լայն ռազմա-քաղաքական դաշտում շատ հարաբերական, որովհետեւ դրանք չափվում են ժամանակի ու տարածության ավելի մեծ մասշտաբով
«Լրանում է ապրիլյան քառօրյա պատերազմի հինգերորդ տարելիցը: Ինչպես արցախյան առաջին հաղթանակը, այդպես էլ դրան հաջորդած առաջին լուրջ ահազանգը մեզանում չարժանացավ հանրային-քաղաքական լայն քննարկումների: Առավելագույնը, չորս տարի շարունակ Սերժ Սարգսյանի հասցեին խոսվում էր մոտավորապես այն, ինչ այժմ՝ Փաշինյանի հասցեին: Պարզապես մասշտաբներն էին տարբեր, դրա համար խոսակցոության խտության աստիճանն էր մի քիչ ցածր:
Մինչեւ 44-օրյա պատերազմի առաջին օրը, Հայաստանում վիճում էին՝ քառօրյան հաղթանակ էր, թե պարտություն: Հաղթանակն էլ, պարտությունն էլ՝ ռազմի դաշտում իհարկե շատ հստակ են, բայց լայն ռազմա-քաղաքական դաշտում շատ հարաբերական, որովհետեւ դրանք չափվում են ժամանակի ու տարածության ավելի մեծ մասշտաբով: Եթե մենք ապրիլյան քառօրյան դրա առաջին իսկ օրից սկսեինք չափել այդ մեծ մասշտաբով, գուցե խուսափեինք ապագայում ավելի մեծ մասշտաբի պատերազմ ստանալուց, օգտագործեինք իրավիճակը այդ ժամանակ նվազագույնը 20-ամյա անկման սուր անկյունից, եւ ռուսական մեծապետական քաղաքականության խուլ անկյունից դուրս գալու համար: Բայց դրա համար երկրում պետք է իշխանությունից քաղաքական մտածողությամբ որակապես ավելի բարձր ընդդիմություն: Հայաստանի ռազմավարական խնդիրը հետխորհրդային գրեթե ամբողջ ժամանակահատվածում, այդ թվում ներկայումս»,- գրել է քաղաքական մեկնաբանը
