Ադրբեջանի գործող սահմանադրությունը լուրջ խնդիրներ ունի Մոսկվայի (1921,մարտի16), և Կարսի (1921, հոկտեմբերի13) պայմանագրերի 3-րդ և 5-րղ հոդվածների հետ` հայկական Նախիջևանի խնդրով։ Այս մասին գրել է ՔԺԿ նախագահ Լևոն Շիրինյանը։
«Բանն այն է, որ այդ հոդվածներով Նախիջևանը խլվել է օրինական տիրոջից (Տ’ես Դրո-Լեգրան ռուս-հայկական 1920թ. դեկտեմբերի 2-ի Համաձայնություն ) և հայության խոշոր եղբոր կողմից, Թուրքիայի հետ համախորհուրդ, դրվել Ադրբեջանի տրամադրության տակ ,սակայն որպես պրոտեկտորատ/խնամակալություն/: Իսկ, որ պրոտեկտորատը չի կարող լինել խնամակալ երկրի անբաժան մաս, սահմանում է միջազգային օրենքը։
Մինչդեռ Անգլիայի օժանդակությամբ որպես Անտանտի գլխավոր տերության, Շարուր-Նախիջևանը Հայաստանի անբաժան մաս էր դիտվել դեռևս 1919թ. ապրիլից։
Մերօրյա իսլամիստական պետություն Ադրբեջանը սահմանադրորեն իրեն հռչակել է ունիտար, որը նորից հակասության մեջ է միջազգային օրենքի հետ։
Ադրբեջանը ֆեդերատիվ պետություն է իրականության մեջ, քանզի իր կազմում ունի պրոտեկտորատ և հետսովետական շրջանում կամայականորեն լուծարել է խորհրդային մարզ ԼՂԻՄ -ը։
Խոսքը հիմա հայ գրագետ միջազգային իրավունքի մասնագետինն է. ունենք դյուժիններով «ընտանիք պահող» քրեագետներ , որոնց տասնամյակներով արտադրել է ԵՊՀ-ն։ Իսկ քանի գրագետ ու բանիմաց միջազգային իրավունքի մասնագետ ունի և քանի՞ հատ է թողարկել, հայտնի՞ է»
